Wybielanie zębów martwych

Zęby przebarwione po leczeniu kanałowym, tzw. ,,martwe”, jak również te, które zmieniły kolor po urazie, wymagają oddzielnej procedury.

Do przebarwień takich zębów dochodzi w wyniku przenikania do zębiny martwej miazgi zęba, barwników krwi lub materiału wypełniającego kanał. Proces ten zachodzi wewnątrz zęba, dlatego również wewnątrz należy aplikować środek wybielający. Taki rodzaj wybielania nazywamy wewnętrznym.
 
 Zdjęcie przed wybielaniem prawej górnej jedynki

 
Zdjęcie po wybielaniu prawej górnej jedynki


W celu ustalenia czy wypełnienie kanału jest dostateczne oraz czy w okolicy tego zęba nie ma stanu zapalnego, ząb przed wybielaniem jest kontrolowany zdjęciem rtg. Najczęściej konieczne jest powtórne „przeleczenie” go kanałowo, ponieważ pozbywamy się w ten sposób jednej z przyczyn przebarwienia zęba (do wypełnienia kanałów używamy nowoczesnych środków nie powodujących ściemnienia). Jednocześnie prawidłowe wypełnienie kanału zapobiega penetracji środka wybielającego zakładanego do wewnątrz zęba wzdłuż kanału.

Dopiero wówczas do wnętrza zęba wprowadzany jest specjalny środek wybielający, aby działał od strony źródła przebarwienia. Ząb zabezpiecza się wypełnieniem czasowym. Po kilku dniach następuje wymiana środka wybielającego na nowy.

Ilość wizyt, na których jest on wymieniany jest zależna od stopnia i przyczyny przebarwienia. W przypadku osiągnięcia nieznacznie jaśniejszego koloru zęba wybielanego od koloru sąsiednich zębów następuje zakończenie procesu wybielania. Końcowym etapem jest ostateczna odbudowa zęba kompozytem.

Czasami jednak barwniki w zębie są tak silne czy długotrwale działające, że nie udaje się uzyskać pożądanego efektu wybielenia – wtedy należy założyć na ząb koronę porcelanową.